"Δουλεύω σε ενα εντευκτηριο στο πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και κάθε μέρα Η καρδιά μου σφιγγεται με το θέαμα των αδέσποτων σκυλιών. Πεινασμενα κακοποιημενα παρατημενα στο έλεος του Θεού να σε κοιτάνε...
με τα μεγάλα εκφραστικά τους ματια αποριμενα για τη μίζερη ζωή που ζούνε χωρίς να είναι αυτά τα κακομοιρα υπεύθυνα. Πως μπορούνε κάποιοι άνθρωποι να αγοράζουν σκυλιά λες και είναι μπιμπελο που μόλις τα βαρεθουνε τα πετάνε στη προκημενη περίπτωση τα πετάνε στο πανεπιστήμιο και αυτοί οι κύριοι ( τα καθαρματα τα απονα κτήνη) συνεχίζουν κανονικά τις βολεμενες ζωουλες τους με το φαγακι τους το σπιτάκι τους και χωρίς ίχνος ευαισθησίας για όλο το θέμα. Ειλικρινά ντρέπομαι και σπαραζει η καρδιά μου για αυτά τα κακομοιρα που όσο μπορώ τα ταιζω και τα φροντιζω και τους παρεχω λιιιιγη από την αγάπη που δεν ένοιωσαν. Όπως λέει και ένα κινέζικο ρητό οποίος δεν αγαπάει τα ζώα δε μπορεί να αγαπήσει τους ανθρώπους".
Αναγνώστης